Minimalist Yaşam

Minimalizm, sanat ve müzikte,1960’lı yıllarda başlayan bir akımdır. Bu akımda sadelik ön planda tutulur.

Minimalizm, bir sanat akımı olarak başlamış olsa da günümüzde bu kavram artık bir yaşam felsefesi haline gelmeye başlamıştır. Bunun en büyük sebebi ise artık insanların kargaşa ve kalabalıktan kaçıp kendini bulma isteğidir.

Bu yazının içeriğinde minimalizm akımının, sanatta ve müzikte nasıl kullanıldığını değil. Yaşam felsefesi olarak minimalizm hakkında bilgiler bulacaksınız. Ancak size müzik ve sanat kısmıyla ilgili birkaç örnek vermek istiyorum.

Minimalizm akımının öncülerinden olan Philip Glass :

 

Bu da bizden bir minimalist şarkı :

 

 

 

Bu yazının içeriğinde minimalizm akımının, sanatta ve müzikte nasıl kullanıldığını değil. Yaşam felsefesi olarak minimalizm hakkında bilgiler bulacaksınız. Ancak size müzik ve sanat kısmıyla ilgili birkaç örnek vermek istiyorum.

 Minimalist Hayat

İlk olarak minimalizm konusunda yanlış anlaşılan bir konuya değinmek istiyorum. Minimalizm, basitlik değil sadeliktir. Basitlik ile sadelik arasında ciddi bir fark bulunmaktadır. Ayrıca minimalist bir yaşam sürmek sadece eşyalardan kurtularak olmaz. Eşyalarınız ile birlikte, fazla düşünceleriniz, çevrenizdeki fazla insanlardan yani maddi ve manevi olarak size karmaşıklık yaratan her şeyden kurtulmaktır. Özet olarak kalabalıkta yalnız hissetmektense, yalnız bir şekilde mutlu olmak daha iyidir..

Sanat akımı olarak başlayan minimalizm neden şimdilerde bir yaşam felsefesi olarak kabul edilmeye başlandı? Aslında cevap basit 20’li yaşlarını geçmiş her insan en az bir kere de olsa şu cümleyi kurmuştur. “Eskiden ne kadar da mutluyduk..” bunun sebebi değişen hayat şartlarının bize getirdiği karmaşadır. Ancak çoğu insan şu anda bu cümleyi kurduktan bir iki dakika sonra tekrar hayatın rutinine dönüyor.

Aslında eskiden bilmeden minimalist bir hayat yaşıyorduk ancak şimdi her şey değişti ve tüketim çılgınlığı başladı. Toplumun bize dayattığı bu tüketim çılgınlığı ve karmaşa artık bizi rahatsız etmeye başladı. En basitinden ne kadar çok eşyaya sahip olursak olalım her zaman daha fazlasına ihtiyacımız varmış gibi hissediyoruz..

Yeni bir telefon alıyoruz ancak 3 ay sonra yeni bir model çıkıyor ve bu sefer ona sahip olmak istiyoruz. Onu da alıyoruz ve yine yeni bir model çıkıyor ve onun peşinden koşmaya başlıyoruz.

Özetlemek gerekirse artık hiçbir şey bize yetmiyor artık ve bu kısır döngü halinde devam ediyor. Aslıda her yeni aldığımız eşya bize sahip oluyor biz eşyalara sahip olmuyoruz.

Minimalist hayatın aslında kalıplaşmış kuralları veya doğruları yoktur. Sadece şu cümleyi kendinize göre yorumlamanız yeterli..  

“Az çoktan fazladır.”